Bir Paris Kaçamağı
"Hangi şehir şaraba benzer? Paris. İlk bardağı içersin buruktur, ikincide dumanı vurur başına, üçüncüde mümkünü yok masadan kalkmanın Garson bir şişe daha getir! Ve artik nerde olsan, nereye gitsen Parisin ayyaşısın iki gözüm" Ben daha güzel bir giriş yapamayacağıma göre Nazım Hikmet’in “Paris Üzerine Bilmeceler” şiirinden alıntıyla başlayayım dedim. Başlıkta zaten bir sinema filminden arak… Her köşesine aşina olduğunuz ama daha önce hiç bulunmadığınız bir şehri gezmeye hazır mısınız? Onlarca roman, şiir, müzik ve filmden sonra hiç birimiz yabancı sayılmayız Paris’e. Mesela ben, martıları bile tanıyordum bu şehirde… Gezdiğim tüm sokaklarda başımı yukarı kaldırıp uzun uzun çatı katlarına baktım. Okuduğum tüm hikayeler bu derme çatma çatı katlarında geçiyordu. Kulaklarımda Edith Piaf’ın sesi, “La vie en rose” çalıyor sanki her yerde… Temmuz’un ilk haftası Paris’e gitmiştik ve şiddetli yağmurlardan dolayı Sen Nehri yükselmiş neredeyse tüm şehir sular altın